Hoe vertel je je kind dat ze slecht kunnen koken?

Hoe vertel je je kind dat ze slecht kunnen koken?

Zintuiglijk ruimte maken

Als je me een beetje kent, dan weet je dat ik behoorlijk nuchter ben voor iemand die de hele dag over gevoelens praat. Ik houd me stevig bevestigd aan de realiteit, waar ik kan. Maar een van de dingen waar ik me in onderdompel is de wereld van de zintuigen - geuren, kleuren, geluiden, smaken.

Ik heb dit altijd een natuurlijk onderdeel van mijn bestaan gevonden en ben verbaasd als andere mensen er anders overheen kijken. En nee, ik ben geen superproever of iemand met een buitengewone waarneming. Ik ben gewoon iemand die ervan houdt om zijn omgeving volledig te beleven, of het nu gaat om het ruiken van een bloem of het proeven van een gerecht dat mijn kinderen hebben bereid.

Precies, je leest het goed. Mijn kinderen koken vaak. En laten we eerlijk zijn, niet altijd met Michelin-ster resultaten. Maar hoe vertel je je kind dat ze slecht kunnen koken zonder hun enthousiasme te verstikken?

Het belang van aanmoediging

Iedereen heeft oefening nodig om een nieuwe vaardigheid onder de knie te krijgen. En koken is geen uitzondering. Weten hoe en wanneer je kunt aanmoedigen is essentieel. Het stimuleren van kinderen om in de keuken te experimenteren is een deel van de uitdaging.

Het is belangrijk om aan te moedigen zonder te vleien. Je mag lof geven, maar het moet authentiek zijn. Als de soep te zout is, vertel ze dat dan. Het is ook nuttig om ze de waarde van mislukking te leren. Bakken is een wetenschap en soms falen experimenten. Dat is een deel van het proces.

Geleiding van smaakontwikkeling

Voordat je begint met critiqueren, is het belangrijk om aan smaakontwikkeling te doen. Een deel van leren koken is leren wat goed smaakt. In plaats van simpelweg te zeggen "Dit smaakt niet goed," kun je hen uitdagen door te vragen "Wat denk je dat er mist?" of "Hoe zou je de smaak beschrijven?"

Dit zijn subtiele manieren om hen uit te leggen hoe ze hun smaakpapillen kunnen trainen. Het gaat er niet om hun pogingen te bekritiseren, maar om hen op te voeden in hoe ze kunnen verbeteren. Je kunt aanmoedigen om te proeven tijdens het koken, specerijen en smaakmakers voor te stellen of zelfs samen kookboeken te lezen.

Het gebruik van constructieve kritiek

Wanneer het tijd is om feedback te geven, is het raadzaam om te kiezen voor constructieve kritiek. Het is niet alleen een kwestie van zeggen "je kookt slecht". Begin met iets positiefs, dan de aandachtsgebieden, en eindig op een positieve noot.

Hier is een voorbeeld: "Ik hield echt van hoe creatief je was met de ingrediënten. Misschien kon je de volgende keer minder zout gebruiken om de natuurlijke smaken meer naar voren te laten komen. Maar ik ben trots op je dat je dit hebt geprobeerd en ik kan zien dat je elke dag beter wordt."

De kunst van geduld

Een van de grootste lessen die ik in dit alles heb geleerd, is geduld hebben. De weg van een slechte kok naar een goede kok is lang en vol met veel mislukte gerechten.

Ik heb leren genieten van het proces, van de experimenten en vooral van de tijd die ik doorbracht met mijn kinderen in de keuken. En wie weet, misschien worden ze op een dag beter dan ik. Wie kan dat zeggen?

Kookervaringen delen

En ten slotte, niets overtreft het belang van het delen van je eigen kookervaringen met je kinderen. Mijn kinderen krijgen een kick van het horen over hoe ik worstelde met mijn eerste zelfgemaakte taart of hoe ik leerde mijn eigen pasta te maken.

Dit zijn niet alleen leermomenten, maar ook mogelijkheden om connecties te maken en ervaringen te delen. Het laat hen ook zien dat iedereen - zelfs Dirk-Jan - kan beginnen als een slechte kok, maar uiteindelijk een geweldige kan worden.

Schrijf een reactie

*

*

*